Электрадыягностыка

Электрадыягностыка - даследаванне ўзбудлівасці нервова-цяглічнага апарата з дапамогай розных відаў электрычных токаў, якое дазваляе пры паталогіі вызначыць топіку і характар паразы, ацаніць ступень яго цяжару, судзіць аб прагнозе і эфектыўнасці праводзіцца лячэння. Ужываецца для выяўлення захворванняў або траўмаў перыферычных нерваў і цягліц.
На паверхні цела маюцца пэўныя кропкі, якія адпавядаюць найбольш электрычнаму ўзбудлівасць пунктах кожнага нервы і мышцы; да іх прымацоўваюць актыўны электрод у выглядзе стрыжня; пасіўны электрод, у выглядзе шырокай свінцовай пласціны змяшчаюць у вобласці грудзіны або паясніцы доследнага. Вызначаюць парог узбудлівасці (па мінімальнай сіле току, здольнай выклікаць бачнае вокам скарачэнне цягліцы) спачатку на здаровай, затым на здзіўленай баку і ўсталёўваюць колькасныя змены. Адсутнасць рэакцыі цягліцы на моцныя раздражнення кажа аб гібелі нерва або цягліцы.